Venĕti - 1) tijdens Caesar aanzienlijke volkstam tusschen Loire en Seine langs de kust (Aremorica) in Morbihan met de hoofdplaats Darioritum, later Civitas Venetum, nu Vannes.
2) volkstam van Illyrische afkomst in ’t N.O. van Italië met de steden Patavium (Padua), Altinum en Aquileia, welvarend door nijverheid en handel, onderwierp zich reeds vroeg (215 v. C.) aan de Rom., om bij hen steun te vinden tegen hun Gallische naburen. Hun gebied komt, wat de ligging betreft, overeen met ’t latere Venetia. Veel van de V. leverden op de begraafplaatsen van Este, ook inscripties, zie O. Danielsson, Zu den venetischen Inschriften (Upsala en Leipzig, 1912).
