Tijdbepaling (sterrek.) - de bepaling van de correctie van een astronomisch uurwerk, dat naar middelbaren tijd of naar sterretijd loopt. De eenvoudigste methode van t. is het waarnemen, b.v. in den meridiaankijker, van den doorgang van een hemellichaam door den meridiaan; de uurhoek is dan nul. Bij den doorgang eener ster is de sterretijd gelijk aan de rechte klimming der ster; wordt de zon in den meridiaan waargenomen, dan is de middelbare tijd gelijk aan de tijdsvereffening.. Men kan ook, met een Universaal-instrument of een sextant, de hoogte van een hemellicht meten, als het zich nabij de eerste vertikaal bevindt; de parallaktische driehoek levert nu den uurhoek, deze weer den middelbaren tijd of den sterretijd.
Deze tweede methode is op zee in algemeen en dagelijksch gebruik: geregeld wordt aldus ’s morgens en ’s namiddags met het sextant door waarneming eener zonshoogte de plaatselijke tijd bepaald, die dan in verband met den bekenden Greenwichtijd de geografische lengte geeft. Bij de methode der correspondeerende hoogten behoeft de hoogte niet te worden afgelezen.
