Thessalonicensen - (1 en 2). Beide deze brieven zijn gericht aan de gemeente te Thessalonika (Saloniki), waar Paulus op zijn tweede zendingsreis vervolging had ondervonden. (Hand. 17 :1—10). De eerste werd waarschijnlijk in 50 uit Corinthe geschreven en vermeldt den aanvankelijk goeden uitslag der prediking van Paulus, zijn ijver in de verkondiging van het evangelie, niet door vleierij of kracht van redeneering, maar door waarschuwing, door het geven van een goed voorbeeld, door vermaningen, berispingen, enz., terwijl hij door handenarbeid in zijn behoeften voorziet; de brief vermaant verder tegen de zonde, spoort aan tot beoefening der Christelijke deugden, en vertroost de rouwdragenden.
De tweede brief werd waarschijnlijk evenzoo uit Corinthe geschreven, nadat Paulus op den eersten antwoord had ontvangen; volgens sommigen valt de tweede brief vóór den eersten; hij dient vooral om den door zijn levendige beschrijving der paroesie gewekten, verkeerden indruk dienaangaande weg te nemen; hij behelst een opwekking en aansporing om in het geloof te volharden, beantwoordt de ijdele verwachtingen omtrent de wederkomst van Christus, en eindigt met eenige practische levensregelen. Litt.: bij H. M. v. Nes in „Tekst en Uitleg”.
