Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-01-2019

Terentius (publius)

betekenis & definitie

Terentius (publius) - met den bijnaam Afer (Afrikaan, naar zijn geboorteland), Rom. blijspeldichter, geb. omstreeks 190 v. C. te Carthago, kwam op jeugdigen leeftijd naar Rome als slaaf van den senator Terentius Lucanus, die hem vrijliet; hij overleed in 159 of 158. T. verkeerde in den letterkundigen kring van den jongen Scipio Africanus en Laelius. Het zestal blijspelen, welke T. schreef en te Rome op het tooneel bracht, zijn bewaard gebleven; het zijn: Andria, Eunuchus, Phormio, Heauton timorumenos, Hecyra en Adelphoe, waarvan verschillende uitgaven en vertalingen bestaan.

< >