Symbolisme, benaming van de opvatting, die de dogmen en geloofsvoorstellingen in ’t algemeen beschouwt niet als de min of meer adaequate, maar enkel als de zinnebeeldige uitdrukking, van wat aan geestelijke gesteldheid en vrome stemming in het hart leeft. Het woord is gevormd door Aug. Sabatier en duidt zijn standpunt aan tegenover de intellectualistische orthodoxie eenerzijds en het irreligieuze rationalisme anderzijds.
Hij heeft het verbonden met het Fideïsme van E. Ménégoz tot het z.g. symbolo-fideïsme, dat nadruk legt op het geloof als stemming van vertrouwen en deze als vast onderscheidt van de vloeiende geloofs-voorstellingen, die enkel een symbolisch karakter dragen. Zoo tracht men de behoeften van orthodoxie en modernisme beide te bevredigen. J. Riemens, Het symbolo-fideïsme (diss.), 1900.
