Sweet - (Henry), Engelands voornaamste linguïst in de 19de eeuw, geb. te Londen 1845, overl. te Oxford 1912, waar hij lector in phonetiek was (voor een professoraat in Oud-Engelsch werd hij vroeger grievend voorbijgegaan), studeerde Germ. talen te Heidelberg en phonetiek bij Melville Bell en te Utrecht bij prof. Donders. Zijn omvangrijk werk op gebied van het OudEngelsch, de gesch. der Eng. taal en de phonetiek kan als klassiek gelden.
Op phonetisch gebied zijn bekend : Eandbook of Phonetics (1877); Elemmts of Phonetics (2nd ed. 1891), die phonetische schetsen van versch. talen geven, en Primer of spoken English (ook in Duitsche uitg.). Zijn vermaarde anglistische werken zijn : History of English Sounds (1874); Anglo-Saxon Reader (met grammat, inl., 1878 en later, nieuwe uitg. 1894); Student's Dictionary of Anglo-Saxon (1897); uitgaven voor de Early English Text Society: The Oldest English Texts (1885); Alfred's Cura Pastoralis (1874) en Orosius (1883) en zijn New English Grammar, historical and logical (I, 1892, II, 1894). Over algemeene en vergelijkende taalwetenschap gaf hij versch. verhandelingen uit en een History of Language (1900, verwantschap tusschen Indo-Germaansch en Oegro-Finsch).
