Strathclyde-Britten - een met de Kymriërs (zie KYMR. TAALEN LETTERKUNDE) nauw verwante bevolkingsgroep, behoorende tot de Kelten. Zij woonden in N.-Engeland en Schotland ten Z. van de Clyde. De Angelsaksen noemden hen Straethcled-Wealas.
Sedert de verovering van Chester door de Angelen in 613 zijn zij van de Kymriërs in Wales gescheiden. Later verbonden zij zich veelal met de Noormannen van Dublin tegen de Pieten en de Scoten. In 946 deelden Malcolm van Schotland en Eadmund van Engeland te zamen hun gebied. Na dien tijd begon de Keltische taal daar uit te sterven, doch vele geographische eigennamen herinneren er nog aan de oorspronkelijke BritschKeltische bevolking..