Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 17-01-2019

Snellius (willebrordus)

betekenis & definitie

Snellius (willebrordus) - 1691—1626, Nederlandsch wiskundige en natuurkundige, hoogl. te Leiden, bekend als ontdekker van de brekingswet van het licht en door zijn trigonometrische onderzoekingen. Het vraagstuk van S. (ook wel ten onrechte vraagstuk van Pothenot genoemd) behelst: Te bepalen de afstanden van een punt tot de hoekpunten van een ontoegankelijken driehoek, welks elementen bekend zijn, door de hoeken te meten waaronder men uit het gegeven punt de zijden ziet. S. vertoefde in zijn jeugd in ’t buitenland en leerde daar Tycho Brahe en Kepler kennen ; hij volgde zijn vader (den eersten hoogleeraar in de wiskunde te Leiden) in diens ambt op.

In zijn werk Eratosthenes Batavus legde hij den grondslag voor de nieuwere graadmetingsmethode. Hij maakte daarbij voor ’t eerst gebruik van de trigonometrie. In een werk over Zeevaartkunde behandelde S. voor ’t eerst de z.g. „loxodroom”.

< >