Sensualisme - (v. sensus, zinnelijke gewaarwording) heet die kennisleer, die alle voorstellingen en begrippen afleidt uit zinnelijke waarneming, alle kennis reduceert tot verbindingen van zinnelijke gegevenheden. Het S. kan een zekere activiteit van den denkenden geest erkennen, maar beperkt deze tot de verbinding en ordening van het feitelijk gegevene en loochent (tegenover het rationalisme) alle apriori geldende wetmatigheid, en zelfstandige schepping van het denken. Consequente sensualisten waren in de Oudheid Protagoras Aristippus en Epikurus.
Latere S. zijn Locke, en vooral Condillac. Het praktische S. ziet in den zinnelijken lust het hoogste goed en de absolute waarde. (Zie HEDONISME.)
