Saul - (Hebr. „gevraagd, afgesmeekt”; de woordspeling in I Sam. 1 past bij Saul’s naam, niet bij dien van Samuël), eerste koning van Israël (± 1030 v. C.), door Samuël gezalfd om de Filistijnen te bestrijden. Na een gelukkige expeditie tegen de Ammonieten werd S. tot koning uitgeroepen. Met succes heeft S. de vijanden van Israël bestreden en hen uit ’t land teruggedrongen.
Zijn later leven werd versomberd door oneenigheid met Samuël en David, die zijn schoonzoon was geworden; ook door een zielsziekte. Hij sneuvelde in een strijd tegen de Filistijnen. I Sam. 9-II Sam. 1.
