Ronge - (Johannes), (1813—87), geb. in Silezië, 1840, kapelaan in Grottkau, 1843 van zijn ambt ontheven wegens zijn artikel „Rome en het Breslauer Domkapittel”, 1844 geëxcommuniceerd wegens zijn protest tegen de tentoonstelling van den Heiligen Rok te Trier. Hij werd sedert dien de stichter van het „Duitsche katholicisme”, met Joh. Czerski. Het is een soort radicalisme op kerkelijk gebied, dat zich kantte tegen de goddelijke macht van den paus, de aanroeping der heiligen, het vastengebod en het gedwongen coelibaat.
Daarbij hield men eerst het oudkerkelijke dogma aan in den vorm van het Nicaeno-Constantinopolitanum, maar R. wilde slechts een gemoderniseerd apostolicum erkennen. In den aanvang maakte de beweging opgang : aan het einde van 1846 had men ongeveer 200 gemeenten met 60.000 leden. In den reactie-tijd na 1848 werden zij sterk tegengewerkt: in 1858 was het aantal gemeenten tot op 100 geslonken. In 1859 vereenigden verscheidene zich met de uit de Lichtvrienden voortgekomen vrije gemeenten, zoodat de beweging allengs verliep. R. stierf in Weenen, verlaten door zijn geloofsgenooten.
