Reiske (johann jacob)

betekenis & definitie

Reiske (Johann Jacob), Duitsch philoloog, de grootste Graecus van Duitschland vóór G. Hermann en een der uitnemendste Arabisten van zijn tijd, 1716—1774, studeerde Arabisch te Leipzig, werd doctor in de medicijnen te Leiden (1738), buitengew. hoogl. te Leipzig in het Arabisch (1748) en rector aldaar (1758). Werken : eerste uitgave van Konstantinos Porphyrogennetos met Lat. vertaling (1754), van Theocritus (1766), van de Oratores Attici in 12 dln., (1770—75), zijn voornaamste werk. Na zijn dood zijn uitgegeven door zijn vrouw, die ook zelve vertalingen van Gr. schrijvers heeft geleverd: Plutarchus in 12 dln. (1774—82); Dionysius van Halicarnassus in 6 dln. (1774—77); Dio Chrysostomus in 2 dln. (1784), Maximus Tyrius (1775), Libanius, 4 dln. (1791—94) en Animadversiones ad auctores Graecos, 5 dln. (1766). Zijn autobiographie verscheen te Leipzig in 1873).