Reclus - (Elisée), 1830—1905, „Ie grand géographe français”, geboren in Z.-Frankrijk, studeerde aardrijkskunde te Berlijn onder leiding van den beroemden Karl Ritter tot 1852. In dat jaar had de coup d'état van Napoleon III plaats, waartegen hij protesteerde, zoodat hij uit Frankrijk moest wijken. Hij zwierf door Engeland en Amerika en trok weldra de aandacht door zijn reisbrieven in de Revue des Deux Mondes. Zijn eerste werk van grooteren omvang was : La Terre (2 dln., éen over de vastelanden, éen over de oceanen, uitgegeven Parijs 1868—69).
Daarna vormde hij het plan voor een Nouvelle géographie universelle, waarvan de uitgave vertraagd werd door de gebeurtenissen van 1871. R. nam deel aan de Commune, doch werd gevangen genomen en tot deportatie veroordeeld. Een petitie, door tal van vakgeleerden onderteekend, bewerkte verandering der straf in levenslange verbanning en een tweede zwerversleven begon, tot in 1879 de amnestie hem in staat stelde naar Frankrijk terug te keeren. Zijn groote werk is verschenen van 1876—94 (19 dln.); het had als ondertitel: La Terre et les Hommes, wat duidelijk R.’s opvatting der aardrijkskunde weergeeft. R. had zich sedert 1871 als (theoretisch) anarchist doen kennen en een brochure gaf in 1894 bij zijn benoeming te Brussel tot hoogl., aanleiding tot verzet; de benoeming werd ingetrokken, waarop een vrij professoraat werd gevestigd aan de Univ. Nouvelle te Brussel. Hij stierf in 1905 te Thourout in W.-Vlaanderen. Van zijn werken dienen nog genoemd te worden: Histoire d'un ruisseau (1866); Histoire d’une montagne (1879); L’Homme et la Terre (1905); Les Primitifs (1885), dat zijn staatk. meeningen weergeeft.
