Privilegie of privilege, - in het algemeen bevoorrechting, in het bijzonder bij de wet. Zoo zegt art. 175 Gr.w., dat op het gebied der belastingen geen privilegiën mogen worden verleend. In het Burgerlijk recht verstaat men onder pr. een recht, door de wet toegekend aan den eenen schuldeischer boven den anderen, alleen uit hoofde van den aard der schuld (art. 1180 B. W.; zie BEVOORRECHTE SCHULDEN). Het wordt uitgeoefend op de opbrengst bij uitwinning van het daaraan onderworpen goed.
De pr. hebben tot onderwerp of zekere bepaalde goederen, of alle de roerende en onroerende goederen in het algemeen. De eerste hebben den voorrang boven de laatste (art. 1184 B. W.). Bevoorrechte schuldeischers van gelijken rang worden pondspondsgewijze betaald (art. 1182 B. W.). De pr. op zekere bepaalde goederen worden genoemd in art. 1185, die op alle goederen van den schuldenaar in art. 1195 B. W. — Volgens art. 1183 B. W. worden de voorrang van ’s Rijks schatkist, de orde waarin deze wordt uitgeoefend en de tijd van den duur ervan geregeld bij bijzondere wetten. Zie art. 12 der wet van 22 Mei 1845, Stb. 22, op de invordering van ’s Rijks directe belastingen, art. 25 der wet van 13 Mei 1859, Stb. 36, op het recht van successie en overgang bij overlijden en art. 290 der Algemeene wet van 26 Aug. 1822, Stb. 38. — De voorrang van de besturen der gewesten, gemeenten, dijken, polders, wateringen en andere dergelijke gemeenschappen wegens de door hen te treffen lasten, worden geregeld door de wetten en de wettige op dat stuk daargestelde verordeningen (art. 1183 B. W.). Dat door deze bepaling aan genoemde gemeenschappen niet het recht wordt gegeven zich zelf pr. toe te kennen, besliste de Hooge Raad bij arr. van 10 Febr. 1.871, W. 3296. Art. 26 der wet van 9 Oct. 1841, Stb. 42, en art. 22 der wet van 12 Juli 1855, Stb. 102, geven echter aan heemraadschappen, waterschappen, dijk- en polderbesturen zekere pr. Gemeenten en provinciën hebben deze echter voor haar belastingen niet.
