Plaatsvervulling of erfopvolging bij representatie. - Hiervan spreekt men in de gevallen, waarin het wettelijk erfrecht, bij vooroverlijden van den erfgenaam, diens wettige afstammelingen de plaats van dezen doet innemen en dus aan hen diens erfdeel toekent, zonder hen echter uit eigen hoofde tot de nalatenschap te roepen. Hierdoor tracht de wetgever vast te houden aan den regel, dat de erfenis aan den naasten bloedverwant komt en toch met de billijkheid, die bij dien regel niet steeds tot haar recht komt, rekening te houden. Sommige nieuwere wetgevingen (Duitschl., Zwitserl.) laten genoemden regel en tevens het begrip Pl. los en kennen aan de afstammelingen een erfrecht uit eigen hoofde toe. — Zie voor de regeling te onzent ERFRECHT dl. V, 277 en de artt. 888—894, 907, 913, 961, 1022,1106 en 1135 B. W.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
