Plaatselijke tijd

betekenis & definitie

Plaatselijke tijd, - de door den uurhoek van de (middelbare of ware) zon of van het lentepunt bepaalde tijd, die voor alle op één meridiaan gelegen plaatsen dezelfde is. Gewoonlijk wordt de pl. middelbare tijd bedoeld (uurhoek van de middelbare zon). Het verschil tusschen den pl. t. en den tijd van Greenwich is de lengte der waarnemingsplaats. Zie verder bij LENGTE- en TIJDSBEPALING.