Petroleumtankschip - voor het transport van petroleum, benzine, enz. Vroeger werd petroleum in vaten of kisten in gewone vrachtschepen vervoerd, hetgeen duur en gevaarlijk was. Tegenwoordig wordt de olie direct in het schip geladen, dat tegen te groote beweging der olie in tanks verdeeld is. Bij de eerste tankschepen was niet op het uitzetten der olie gerekend ; later is hierin voorzien door het aanbrengen van een opbouw op de olieruimen, z.g. expansietrunks, van ongeveer de halve scheepsbreedte, met een inhoud van minstens 4 % der olieruimen.
De olieruimen zijn tegenwoordig gewoonlijk midscheeps, door een middenlangsschot, dat van kiel tot trunkdek reikt, in tweeën gedeeld en door dwarsschotten bovendien nog in vakken, waarvan de lengte korter is dan 8,50 M. De olieruimen worden aan vóór- en achterkant, voor veiligheid van het verdere schip, gescheiden door z.g. kofferdams, gevormd door twee oliedichte dwarsschotten ± 1 M. afstand. Het laden en lossen heeft plaats door een stel pijpen, die onder in de olieruimen liggen, met een opening gesloten door een afsluiter in elk der tanks, waarop pompen zijn aangesloten, opgesteld in een pompkamer. Voor afvoer der gassen, die zich boven de olie in de olieruimen ontwikkelen zijn op de expansietrunks, boven iedere tank één, gasafvoerbuizen aangebracht. De machinerie voor voortstuwing van het schip is meestal achter in het schip, achter de olieruimen, geplaatst. Dit is eenvoudiger en goedkooper dan de machinerie midscheeps.
In 1913 is in Amerika een stoomschip gebouwd, waarin, voor transport voor olie, in de laadruimen groote horizontale cylindrische tanks waren opgesteld. Door het uitnemen van deze tanks kan dit schip weer gemakkelijk voor gewone lading worden gebruikt. In 1914 zijn drie schepen gebouwd met vijf vertikale cylindrische tanks, die van dubbelen bodem tot bovendek reiken, waarboven ook een expansietrunk loopt. Als voordeel hiervan werd genoemd goedkooper en lichter constructie dan gewone tankschepen.
