Périer - (Casimir), Fransch staatsman, geb. te Grenoble in 1777, vestigde zich, na eenigen tijd als genieofficier gediend te hebben, als bankier te Parijs (1802). In 1817 lid geworden van de Chambre des députés, deed hij zich kennen als uitstekend redenaar en als financieel specialiteit, zoodat hij weldra een der voornaamste leden werd van de oppositie. Na de Juli-rev. (1830) was hij van Aug. tot Nov. 1830 min., maar moest toen, daar hij behoorde tot de partij der résistance, ’t veld ruimen voor Lafitte. Na diens val (Maart 1831) kreeg hij de leiding van ’t bewind.
Voorstander van vredelievende politiek wist hij te bewerken, dat de andere staten vertrouwen kregen in Frankrijk. Van een zich bemoeien met de interne aangelegenheden van andere staten wilde hij niets weten, terwijl hij van den anderen kant ook niet wilde gedoogen, dat een of ander rijk van verwikkelingen in andere staten partij trok om zijn invloed daar te vestigen. Door deze politiek won hij ’t vertrouwen van Engeland, dat nu samen met Frankrijk de Belg. kwestie ging oplossen. Ten einde te verhinderen, dat de Kerk. staat, waar woelingen waren uitgebroken, zou komen onder de machtssfeer van Oostenr., stelde hij voor, dat de Gr. mogendh. gezamenlijk bij den paus zouden aandringen op hervormingen. Daarentegen onthield C. P. zich van inmenging ten behoeve van de Polen, hoewel de publieke opinie van Frankrijk daar op aandrong.
Deze vredelievende pol. verhinderde niet, dat Frankrijk krachtig optrad, waar P. ’t noodzakelijk oordeelde, met ’t oog op de Fransche belangen. Zoo kwam hij in Aug. 1831 in België tusschen beide, toen de Nederl. de Belgen verslagen hadden en eischte hij voldoening van Miguel van Portugal (Juli 1831). ’t Gevolg hiervan was, dat België kwam onder de invloedssfeer van Frankrijk. Toen de hervormingen in den Kerk. staat geen bevrediging brachten en de Oostenr. 't staatje binnentrokken, liet P. een Fr. afdeeling landen te Ancona (Febr. 1832). P. had op deze wijze de macht van Frankrijk doen eerbiedigen. In Maart 1832 stierf hij aan de cholera. — Litt.: de Montaliort, La pol. conservatrice de Casimir Périer (Revue des deux mondes, Febr. 1882).
