Peltier-effect, - verschijnsel, het eerst waargenomen door Peltier, en daarin bestaande, dat bij overgang van een electrischen stroom van den eenen geleider op een anderen aan het grensvlak een zekere hoeveelheid warmte vrijkomt, resp. wordt geabsorbeerd. In het eerste geval heeft dus een verwarming van de plaats, waar de stroom overgaat van den eenen geleider in den anderen, plaats, in het andere geval afkoeling. Hoe groot deze zijn, hangt af van de wijze, waarop de warmte kan worden afgeleid, resp. toegevoerd.
De ontwikkelde warmte is evenredig met de intensiteit van den stroom, en keert dientengevolge met de stroomrichting van teeken om. Neemt men b.v. koper en bismuth, dan zal de aanrakingsplaats in temperatuur stijgen, wanneer de stroom gaat van koper naar bismuth; bij tegenovergestelde stroomrichting daalt de temperatuur. Zijn aan de aanrakingsplaats draden van verschillend metaal vastgesoldeerd, die met een galvanometer zijn verbonden, dan verkrijgt de naald hiervan bij temperatuursverandering van de aanrakingsplaats tengevolge van den dan optredenden thermoëlectrischen stroom een uitwijking, die dus een maat is voor het P. (kruis van Peltier).
