Panaetius - (Panaitios) van Rhodus, Grieksch wijsgeer (180—110 v. C.), behoorende tot de zoogenoemde midden-Stoa. leefde geruimen tijd te Rome, verkeerende in den kring van Scipio, Laecius en den jurist Scaevola. Later kreeg hij de leiding der Stoïsche school te Athene. Hij wijzigde de St. leer door het opnemen van platonische en aristotelische elementen en verzachtte haar hardheden (verwerping der apathie, onaandoenlijkheid, en erkenning van uitwendige goederen als tot het geluk medewerkend).
Door hem kwam een verbinding van de stoïsche leer van het natuurrecht en de positieve Romeinsche rechtswetenschap tot stand. Van P.’s geschriften is niets bewaard, maar wij kunnen hun inhoud ten deele opmaken uit Cicero’s De officiis, waaraan een werk van P. ten grondslag lag. Grootendeels aan zijn invloed is de verbreiding van ’t Stoïcisme onder de Romeinen te danken.
