Ontologie en ontologisch bewijs

betekenis & definitie

Ontologie en ontologisch bewijs - O. is de leer van het Zijnde als zoodanig (Grieksche on) en diens algemeene kenmerken; zij heet bij Aristoteles „eerste filosofie” (d. i. het fundamenteelste vak der filosofie), later: metafysika. Chr. Wolff verdeelde de metafysika in ontologie, rationeele psychologie, kosmologie en theologie, welke drie laatste vakken een op zuiver denken (bloote begrippen zonder ervaringskennis) steunende wetenschap van ziel, wereld en God zouden verschaffen. Kant verwierp de o. in wier plaats hij de kritische transcendentale filosofie stelde. — Zie over het Ontologisch bewijs voor Gods bestaan: ANSELMUS v. CANTERBURY.