Onderlinge inductie

betekenis & definitie

Onderlinge inductie - 1) magnetische, komt tot stand tusschen twee stroomgeleiders, wanneer inductielijnen van den eenen stroomgeleider afkomstig, omspannen worden door den anderen. In dat geval wordt bij verandering van de stroomsterkte in den eenen geleider in den anderen een electrische kracht opgewekt, waarvan de lijn integraal (electromotorische kracht) gelijk is aan den coëfficiënt van onderlinge (wederkeerige) inductie vermenigvuldigd met de stroomverandering in den eersten geleider. — 2) electrostatische, tusschen twee geleiders komt tot stand, wanneer een ongeladen geleider geplaatst is in de nabijheid van een geladen geleider, en bestaat in een lading van den tweeden geleider, welke lading in verschillende punten een verschillend teeken heeft, zoodat de totale lading nul is.