Oliedruk, - een proces tot het maken van photographische afdrukken, gebaseerd op de in 1855 door Poitevin gevonden eigenschap van gelatine, bedeeld met een oplossing van bichromaat om in het licht onoplosbaar (gelooid) te worden en dus in water niet meer op te zwellen. Daar de onbelichte plaatsen in water wel opzwellen, ontstaat een gelatine reliefbeeld, waarvan de waterrijke, opgezwollen plaatsen vetten inkt afstooten, terwijl de gelooide, waterarme plaatsen meer of min inkt vasthouden. Eenerzijds heeft deze eigenschap geleid tot de collotypie, anderzijds tot den o. Deze laatste is door G. E. H. Rawlins proeven in 1904 in bruikbaren vorm gebracht, waarbij de vette inkt met een drukrol werd opgebracht. Met enkele wijzigingen, o. a. doordat men de inktrol door het penseel verving, is zijn werkwijze nog in gebruik.
Daar men lichtechte verven van willekeurige kleur kan kiezen en naar willekeur gedeelten van het beeld sterker of minder sterk met verf kan bedeelen, is een zeer artistieke bewerking mogelijk. Als nadeel is aan te merken de armoede aan halftinten, die aan het bichromaat-proces eigen is. De o. wordt dan ook tegenwoordig door den rijkeren en eenvoudiger broomoliedruk grootendeels verdrongen.
