Ogam, het oudste Iersche letterschrift, bestaande uit van een tot vijf korte of lange strepen aan weerskanten van een middenlijn of „flesc”. Een groot aantal ogam-inscripties is in Ierland bewaard; het zijn groote en rechtopstaande steenen en in den regel zijn zij als grafsteenen bedoeld. De inscriptie bewaart dan den naam van den doode. Blijkens oude lersche teksten werden de ogam-teekens ook in hout gekerfd, en werd er dan, evenals aan de Noordsche runen, een magische kracht aan toegekend.
De oorsprong is onzeker. Hoewel de inscripties niet nauwkeurig te dateeren zijn, ontbreken de bewijzen, dat zij vóór den Christelijken tijd zouden stammen. Litt.: Ferguson, The Ogham inscriptions of Ireland, Wales and Scotland (Edinburgh 1837).
