Nisard - 1) Désiré, Fr. letterk. en criticus(1806 —1888), begon zijn loopbaan als republikeinsch journalist, maar schaarde zich later onder de aanhangers van Louis Philippe en daarna onder die van het tweede Keizerrijk. Hij werd benoemd tot hoofdinspecteur van het onderwijs, hoogleeraar in de Fr. welsprekendheid aan de Sorbonne en directeur van de „Ecole Normale Supérieure”. Zijn voornaamste werken zijn : Etudes sur les poètes latins de la décadence (1834) (waarin hij, naar aanleiding van Statius en Lucanus, de Fr. romantiek aanvalt), Renaissance et Réforme (1877) en Histoire de la littérature française (1844—1861). Als letterkundig criticus onderscheidt hij zich door zijn klassieke, dogmatische begrippen.
2) Charles, broeder des vorigen en eveneens letterkundige, 1808—89, verbonden aan het hof van Louis Philippe, heeft werken geschreven over de Fransche letterkunde in de 15de, 16de en 17de eeuw, over de Fransche volksliederen en volkslitteratuur ( Histoire des livres populaires, 1’54, 2’64), alsmede over oudere humanisten: Le triumvirat littéraire du 16e siècle (Lipsius, Scaliger, Casaubon).
