Naphtol, - oxy- of hydroxynaphtaline, C10H7OH, een van naphtaline afgeleid phénol, waarvan twee isomeren bekend zijn, die men a- en fi-n. noemt. Zij zijn gekristalliseerd, oplosbaar in water, geven met alkaliën verbindingen en worden in de kleurstoffentechniek gebruikt. Men verkrijgt ze o. a. door naphtalinemonosulfonzuren te smelten met kali. a-n. smelt bij 94—96°, fS-n. bij 122°. Het laatste geeft met ijzerchloride een voorbijgaande groene kleur, waardoor het zich van zijn isomeer onderscheidt. — Zoowel het aals het /?-naphtol is een zeer belangrijk halffabrikaat van de industrie der organische kleurstoffen.
Het wordt bereid uit naphtaline, door dit te behandelen met warm geconcentreerd zwavelzuur, waarbij a- en /f-naphtalinesulfonzuur wordt gevormd. Deze worden overgevoerd in de overeenkomstige natriumzouten, en gescheiden door de geringere oplosbaarheid van het /?-zout. Wordt dit daarna gesmolten met natriumhydroxyde, dan ontstaat het naphtolnatrium en hieruit met zoutzuur het naphtol. Het is uitgangspunt voor tal van organische kleurstoffen, o. a. /i-naphtoloranje, Martiusgeel en tal van meer gecompliceerde producten.
