Morotai of moro, - eil. ten N.O. van Halmahéra, met een oppervl. van ± 1800 K.M.2, behoorende tot het sultanaat Ternate, met een bevolking gevestigd langs de kust en op de eilandjes aan de W.-kust van ± 4000 zielen, Galélareezen en Tobéloreezen, w.o. ruim 3000 Heidenen, ± 700 Moh. en ± 300 Christenen. Het eiland is geheel met zwaar bosch bedekt, dat tal van uitstekende houtsoorten bevat, voorts een geweldige hoeveelheid damarleverende boomen, en veel rotan ; de lage en moerassige Z.W.-hoek draagt veel sagoepalmen. Litt.: J. A. F. Schut in Tijdschr.
Ned. Aardr. Gen. (1906), en G. J. J. de Jongh in id. (1909); Ber. Utr. Zendingsver. (1890, 1896, 1898, 1903 en 1908).
