Milete - (Miletos), in de Oudheid de voornaamste der Jonische steden aan de Klein-Aziatische kust, oudtijds door Kretensers gesticht, die hier hun beschaving op de Grieken overbrachten. M. had een uitgebreide scheepvaart in Middellandsche en Zwarte Zee, aan welker kust zij 70 koloniën had gesticht en was vóór 500 de overlaadplaats van goederen uit Azië naar ’t Westen. Als stad van Thales, Anaximander, Anaximenes en Hecataeus kan zij de geboorteplaats der Grieksche (en onze) wetenschap heeten.
Als het brandpunt van verzet tegen de Perzische heerschappij werd de stad door de Perzen in 494 verwoest, later na de nederlaag der Perzen in den strijd met Griekenland, Oostwaarts herbouwd, maar had niet meer het aanzien en den rijkdom van vroeger, al geven de opgravingen van Duitsche zijde sedert het laatst der vorige eeuw, van het latere Milete uit den Hellenistischen tijd, het beeld eener welvarende stad-republiek. Vaak is M. nog sedert de inneming door Alexander den Groote van heerscher veranderd, sedert 170 n. C. min of meer afhankelijk van Rome. Litt.: Wiegand e. a., Ergebnisse der Ausgrabungen u. Untersuchungen in Milet (1906-13); Ziebarth, Kulturbilder aus griechischen Städten (21910), kap. 4.
