Middaghoogte

betekenis & definitie

Middaghoogte - (sterrekunde), de meridiaanshoogte der zon ; zij varieert voor een plaats van geografische breedte ዋ tusschen de waarden 90° — ዋ + 23°.5 (op den langsten dag) en 90° — ዋ — 23°.5 (op den kortsten dag), althans zoolang ዋ grooter is dan 23°.5 ; voor Nederland derhalve, ter gemiddelde breedte ዋ = 52°, tusschen 61°.5 en 14°.5, resp. voor 21 Juni en 22 December (zie EKLIPTIKA). Voor ዋ = 66°.5 ((poolcirkels) is de m. op den kortsten dag nul, zoodat de zon dan niet opkomt; daartegenover staat dat de bewoners van den poolcirkel op den langsten dag een middernachtszon zien : de zon is circumpolair en gaat niet onder. Voor ዋ = 23°.5 (keerkringen) staat de zon op den langsten dag in het Zenith ; de m. is 90°. De bewoners der tropen ( ዋ kleiner dan 23°.5) hebben twee maal per jaar de zon in het Zenith, n.l. als haar declinatie gelijk aan ዋ is ; voor den evenaar is dat 20 Maart en 23 September het geval.