Meyer (konrad ferdinand) - beroemd Zwitsersch dichter en schrijver, geboren in 1825 te Zürich en daar gestorven in 1898. M. ontdekte eerst zeer laat zijn ware roeping en gaf op veertigjarigen leeftijd zijn eerste bundeltje balladen uit, die echter maar weinig de aandacht trokken. Pas de prachtige versvertelling Huttens letzte Tage (1871), hem door den FranschDuitschen oorlog uit hart en pen gelokt, maakte hem in Zwitserland en Duitschland bekend. In snelle opeenvolging schiep hij nu een reeks meesterlijke groote en kleinere novellen: Jürg Jenatsch (1874), Das Amulet, Der Schusz von der Kanzel, Der Heilige (1880), Plautus im Nonnenkloster (1882), Gustav Adolfs Page, Die Leiden eines Knaben, Die Hochzeit des Mönchs (1884), Die Richterin (1885), Die Versuchung des Pescara (1887) en Angela Borgia (1891).
Het zijn streng gestyleerde kunstwerken, waarin M. in edele, zeer plastische taal en op zeer objectieve wijze een geheel of half-historische stof levendig, bijna dramatisch vertelt, met rijke kleuren tijd en omgeving schilderend en slechts de hoofdlijnen der handeling aangevend, zonder zich met beschrijvingen op te houden. In 1882 verschenen M.’s Gedichte, die hem als een der grootste dichters van zijn tijd deden kennen ; de zangerige gevoelsuiting zonder meer treft men er slechts zelden in aan; het is beschouwende lyriek van een verfijnd kunst-gehalte, waarin alles tot een boven het alledaagsche leven uitgaand plan is opgevoerd. M. kan daardoor nooit populair worden. Tot zijn mooiste gedichten behooren: Am Himmelstor, Firnelicht, Ein biszchen Freude, Liederseelen, Requiem; Das Glöcklein, Alte Schweizer, Die Füsze im Feuer, Mit zwei Worten, enz. — Frey, C. F. Meyer, sein Leben und seine Werke (1900); Langmesser, idem (1905).
