Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 12-01-2019

Marquesas-eilanden (of markiezen-eil.)

betekenis & definitie

Marquesas-eilanden (of markiezen-eil.) - eilandengroep in den Grooten Oceaan, te zamen 1274 K.M.2 groot, gelegen tusschen 7,5° en 11° Z.B. en 141 en 138,5° W.L. en vormende de Noordelijkste groep van Z.O.-Polynesië, ontdekt in 1659 door Mendana, en M. genoemd, naar den onderkoning van Peru, Marquesas de Mendoça. De grootste dier eilanden zijn Roekoehiwa (482 K.M.2) en Hiwaoa (400 K.M.2). De andere zijn veel kleiner. De archipel is vulkanisch en bestaat uit steile, scherpgevormde basaltrotsen door smalle kloofdalen doorsneden, die bij hun monding soms kleine vruchtbare vlakten vormen.

Meestal zijn echter de kusten steile, soms loodrechte rotswanden. Slechts in het N. komen enkele koraalriffen voor en het atol Clark. De naar de Z.O.-passaat toegekeerde hellingen hebben een weelderige, doch soortarme woudvegetatie, het overige is met gras- en varenvelden of met kreupelbosch bedekt. De 3400 bewoners zijn zuivere Polynesiërs, die met het Christendom eenige Europeesche kultuur hebben aangenomen en sterk in aantal verminderen (in 1838 20.200, in 1856 12.550, in 1882 4860 inw.). De landbouw levert vooral vruchten, waarvan die van den broodboom en van den kokospalm de voornaamste zijn. De plantagebouw levert kopra, katoen en een weinig koffie; de wouden sandelhout; de visscherij verschillende soorten van visch en sponzen. Voornaamste plaatsje is Taiohoe op Roekoehiwa. De M. behooren sinds 1842 aan Frankrijk.

< >