Lupinose - lupinenziekte, lupinenvergiftiging; de ziekte ontstaat door het eten van lupinen, hetzij de geheele plant of de zaden er van. Gele lupinen zijn gevaarlijker dan blauwe of witte. Vooral schapen zijn er gevoelig voor, maar ook geiten, runderen en paarden. De giftige stof (lupinotoxine) kan met water, vooral wanneer hierin een weinig soda wordt opgelost, uitgeloogd worden.
De verschijnselen zijn: niet eten, niet herkauwen, eerst vertraagde mestontlasting, later bloedige diarrhee; de lichaams temperatuur is eerst verhoogd, later verlaagd, pols en ademhaling zijn versneld, verder somtijds in het begin opgewektheid, maar meestal van het begin af lusteloosheid, slapte en zelfs verlamming en dikwijls geelzucht. Na den dood blijken vooral de darmen en de lever veranderd te zijn door hevige ontsteking. De behandeling der zieke dieren heeft ten doel de resorptie der giftige stoffen tegen te gaan door zuren in het drinkwater te mengen en de verwijdering uit de darmen te bevorderen door purgeermiddelen, liefst olieachtige, omdat die tevens de resorptie tegengaan.
