Liebknecht (wilhelm) - Duitsch sociaal-democraat, geb. te Giessen 1826, overl. te Berlijn 1900, bezocht de colleges voor philosophie en Philologie in Giessen en Bonn en toonde reeds vroeg sterk republikeinsche neigingen. In 1848 vluchtte hij uit Baden, waar hij krachtdadig deel had genomen aan de revolutionnaire beweging, naar Zwitserland, ging daarna naar Engeland en kwam in ’62 terug. Wegens zijn sociaal-democratische agitatie werd hij in ’65 Pruisen uitgezet, vestigde zich toen in Leipzig, waar hij sinds ’68 het „Demokratische Wochenblatt” redigeerde en in de Saksische 2e kamer gekozen werd. Hij verzette zich tegen den oorlog van 1870 en tegen de annexatie van ElzasLotharingen en werd, van hoogverraad beschuldigd, tot 2 jaar vestingstraf veroordeeld (1872).
In 1874 werd hij in den Rijksdag verkozen en was er tot zijn dood leider van de S.-D. partij. In ’85 bezocht hij de V. Staten. Toen hij in 1890 bij de opheffing der Socialisten-wet in Berlijn terugkeerde, nam hij de hoofdredactie van de „Vorwärts” op zich. Van zijn hand verscheen voorts: Zur Grundund Bodenfrage (1883); Geschichte der französischen Revolution (1890); Robert Owen (1892); Die Emser Depesche (1899).
