Kwikzouten

betekenis & definitie

Kwikzouten. - Kwik vormt twee reeksen van zouten, nl. die, afgeleid van het eenwaardige (mercurozouten) en die van het tweewaardige (mercurizouten) kwik. Beide hebben, voor zoover zij oplosbaar zijn, een sterke physiologische werking en zijn hoogst giftig. Van de mercurozouten zijn o. a. het chloride, calomel, het sulfaat, mercurosulfaat, onoplosbaar. In tegenstelling met de zouten, afgeleid van de zuurstofhoudende zuren, zijn de halogeenverbindingen van alle kwikzouten weinig electrolytisch gedissocieerd, evenals het cyanide, waardoor deze stoffen in een aantal opzichten een afwijkend karakter vertoonen.