Kuenen (abraham) - Nederl. theoloog (Prot.), geb. 1828 te Haarlem, stud. te Leiden, werd in 1853 buitengewoon en in 1855 gewoon hoogl. in de theologie ald., en overl. hier 1891. K., een der eerste geleerden van zijn tijd, was met Scholten de baanbreker van het modernisme hier te lande, en de degelijkste grondlegger der nieuwere, historische kritiek des Ouden Testaments. Hoofdwerken: Historisch-kritisch onderzoek naar het ontstaan en de verzameling van de boeken des Ouden Verbonds (3 dln. 1861— 65, 2de dr., onvoltooid 1885—93), De godsdienst van Israël tot den ondergang van den Joodschen Staat (2 dln., 1869—70), De propten en de profetie onder Israël (2 dln., 1875), National religions and universal réligion (Lond. 1882).
De meeste hiervan zijn in andere talen overgezet. Van 1886 af was hij mede-redacteur van het „Theologisch Tijdschrift”, waarin hij een geheele reeks verhandelingen publiceerde, die modellen van wetenschappelijke studiën zijn (1867—1892).
