Kerkschrift

betekenis & definitie

Kerkschrift, - Gothisch schrift in eenigszins decoratieven stijl ; voor Nederland in ’t bijzonder de zgn. „textura”, welke door de Broeders van het gemeene leven, wegens hun zorg voor de vermenigvuldiging van handschriften ook wel Broeders van de pen genoemd, voor boeken met officieele kerkelijke teksten (bijbels, liturgische geschriften, kerkvaders, enz.) in zwang kwam, en in de 15de eeuw door de Windesheimsche congregatie werd overgenomen en daarom ook wel Windesheimsche letter werd genoemd. Het kenmerkt zich door een hoekige, forsch-gebouwde, iet of wat zware, doch sierlijke, regelmatige en duidelijke letter, die later ook in drukbeeld werd vastgelegd en een specifiek nationale boekletter werd. Zie verder: HENDRIK PIETERSZ. LETTERSNIJDER.