Kat (krijgskunde)

betekenis & definitie

Kat (krijgskunde) - stormkat, oudtijds een stormwerktuig, waarmee de muren eener belegerde sterkte werden gebeukt. Ook grondophooging (kat of cavalier) achter vestingmuren, vanwaar door schutters en vuurmonden plongeerend vuur op aanvalsbatterijen kon worden afgegeven. Werd later door de Prinsen van Oranje en bij de aanvalswijze van Vauban ook in de aanvalsloopgraven als hooge infanterieopstelling voor musketvuur (loopgraafkatten) gebruikt.