Kalk (gebrande) - Hollandsche naam voor calcium, calciumoxyde en calciumhydroxyde. Voor de bereiding zie BRANDEN, HYDRAULISCHE KALK, METSELKALK, SCHELPKALK, KLUITKALK. — In de bouwkunde is g. k. een der voornaamste verbindingsmaterialen in metselwerk. Zoowel in vermenging met zand alleen, als met toevoeging van tras of cement vormt de k. een mortel of metselspecie, die naar den aard van het werk verschillend van samenstelling is. Men onderscheidt de schelpkalk en de kluit- of steenkalk.
Schelpkalk wordt verkregen door het branden van zeeschelpen; steenkalk is gebrande kalksteen. Zie BRANDEN. Om de gebrande kalk (ook genoemd levende k.) voor het gebruik als metselmateriaal geschikt te maken moet ze gebluscht worden. Zie BLUSCHBAK, BLUSCHKALK en BLUSSCHEN.
