Johann kaspar lavater - 1741—1801, predikant te Zürich, vertegenwoordiger van het Duitsche Idealisme, dat op de Aufklärung volgde en deze verdiepte. Hij was zeer gevoelig voor litteratuur en kunst, voor fantasie en genie, maar bracht deze in Christelijk verband. De persoon van Christus is de verpersoonlijking, het inbegrip van de ware humaniteit. Zijn verlossing beteekent de vrijmaking der menschelijke persoonlijkheid.
L. had al het onberekenbare van de zg. Sturm-und-Drangperiode, die hij vertegenwoordigde. L. dweepte met de vriendschap. Hij is ook bekend door de wijze, waarop hij de physionomie bestudeerde. L. schreef o. a. Physiognomische Fragmente ; Aussichten in die Ewigkeit (1767—73); Geheimes Tagebuch von einem Beobachter seiner selbst (1771); Pontius Pilatus (1782—85).
G. v. Schulthess-Rechberg, L. als relig. Persönlichkeit, 1902.
