Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Intendance

betekenis & definitie

Intendance - een korps officieren of militaire ambtenaren, dat in algemeenen zin zoowel in vredesals in oorlogstijd belast is met de voorziening in verplegingsbehoeften, voeding, kleding en uitrusting, nachtleger, fourage, enz., ten dienste van het leger. De i. stelt in het groot aangeschafte of vervaardigde artikelen uit hare magazijnen of voorraden ter beschikking van de troepen. Tot de opleiding voor den I.-dienst bij ons leger worden officieren van alle wapens en van de Militaire Administratie, na een daartoe afgelegd examen, toegelaten. De opleiding bestaat uit een 3-jarigen leergang aan den I.-cursus van de Hoogere Krijgsschool, waarvan langdurige detacheeringen aan de Hoogere Landbouwschool en aan de Textielschool een deel uitmaken.

Na afloop van den leergang aan de H. Krijgsschool, worden de daartoe geschikt geoordeelde adspiranten, ter verdere opleiding en beoordeeling, bij verschillende biireelen van het dienstvak te werk gesteld. Na met gunstig gevolg ook dit laatste deel der opleiding te hebben medegemaakt, worden deze officieren bij ontstane vacatures in aanmerking gebracht voor aanstelling tot KapiteinIntendant. —Het dienstvak der intendanten heeft zijn eigen hiërarchie, de rangen daarbij stemmen overeen met die der wapens. De chef van het dienstvak is de Hoofd-Intendant met den rang van Opperofficier. Voorts bestaat het personeel der I. uit Hoofdofficieren-Intendant en Subalterne-Intendanten. Het dienstvak der Militaire Administratie is onder de bevelen van den Hoofd-Intendant met de I. tot één dienstvak vereenigd. In werkkring echter is de M. A. geheel van de I. gescheiden. Alleen in hare hulp bij het toezicht op magazijnen of verplegingsinrichtingen, of in de uitvoering van den verplegingsdienst heeft de M. A. punten van aanraking met de I.

< >