Inductiemotor - een electromotor voor wisselstroom, ook wel asynchrone motor genoemd. Verreweg de uitgebreidste toepassing vinden de i. voor draaistroom. In het vaststaande deel van een i. zijn daar 3 windingen aangebracht, die 120° t. o. v. elkaar in de ruimte verschoven zijn. Deze wikkelingen worden gevoed door driefazigen wisselstroom (draaistroom), wat tengevolge heeft dat een draaiend magnetisch veld van constante grootte ontstaat (draaiveld).
Dit draaiveld wekt in het draaibare deel (rotor) inductiespanningen en -stroomen op, die in samenwerking met het veld den rotor in draaiing brengen. Tengevolge van de belasting van den motor en de noodzakelijke verliezen zal de rotor evenwel nooit even snel draaien als het veld, vandaar de naam asynchrone = (niet gelijktijdige) motor. De i.-motoren hebben het nadeel, dat een economische snelheidsregeling niet goed mogelijk is, maar hebben door hun solieden, uiterst eenvoudigen bouw in korten tijd de industrie voor zich gewonnen. Naar de wijze van aanloopen onderscheidt men kortsluitmotoren, waarbij de rotorwikkeling steeds gesloten is en motoren met aanloopweerstand waarbij in de rotorwikkeling tijdens het aanloopen een weerstand geschakeld wordt, die later wordt uitgeschakeld.
