Hydrographie

betekenis & definitie

Hydrographie - de leer van de verbreiding, van de eigenschappen, van de bewegingen en van de werkzaamheid van het water op aarde. De h. hangt nauw samen met de klimatologie en de géomorphologie evenals met de geologie (inzoover het voorkomen van water van de gesteldheid der gesteenten en van den bouw der bovenlagen afhangt). — De h. houdt zich bezig met : grondwater- en bronnenkennis (subterrane hydrographie) ; rivierkunde (potamologie) ; meerkunde (bimnologie) ; gletsjerkunde en de zeekunde (océanographie).— Litteratuur : Haas, Quellenkunde, Leipzig 1895 ; H. v. Höfer, Grundwasser und Quellen, Brunswijk 1912 ; Keilhack, Lehrbuch der Grondwasserund Quellenkunde, Berlijn 1912, een standaardwerk ; Gravelius, Grundriss der gesammten Gewässerkunde, waarvan alleen nog is verschenen Band I : Fluszkunde, 1914 ; Gewässerkunde, bearbeitet von J. F. Bubendly, P. Gerhardt und R. Jasmund, Leipzig 1911. — In Duitschland verschenen verschillende Stromwerke, zooals Der Rheinstrom, herausgegeben vom Zentral bureau für Meteorologie und Hydrographie in Baden, 1899, enz.; Heim, Handbuch der Gletscherkunde 1885. Op de morphologische werkzaamheid wees vooral Davis o, a. in Die erklärende Beschreibung der Landformen. — Over onze hydrographie, zie A. A. Beekman, Nederland als Polderland en Verslag staatscommissie inzake bevloeiingen (met grooten atlas). Verschillende gegevens vindt men ook in de Rapporten van het Rijks-Bureau voor Drinkwatervoorziening.