Herleiding - 1) van breuken: het vermenigvuldigen van teller en noemer met hetzelfde getal (of het deelen door hetzelfde getal), ten einde een voorgeschreven noemer (of teller) te krijgen, of ter vereenvoudiging.
2) van vormen: het vervangen van een gegeven vorm door een anderen, die onder alle omstandigheden (voor alle waarden der daarin voorkomende letters) dezelfde waarde aanneemt als de gegeven vorm, die dus identiek eraan gelijk is, bijv.: a + 2a = 3a; meestal geschiedt de herleiding ter vereenvoudiging.
3) van vergelijkingen a) het ontbinden van een hoogeregraads-vergelijking in één veranderlijke in 2 of meer factoren, zonder dat daarbij gebruik gemaakt wordt van wortelvormen, die de coëfficiënten bevatten (ontbinden in het rationaliteitsgebied der coëfficiënten); soms is een vergelijking daarentegen onherleidbaar; wil men toch ontbinden, dan zijn wortelteekens onvermijdelijk.
b) het ontbinden van een hoogeregraads-vergelijking in meer veranderlijken;
in het meetkundig beeld van een bepaalde vergelijking is de kegelsnede uiteengevallen in 2 rechte lijnen; men spreekt dan ook wel van een herleidbare kegelsnede. In ’t algemeen noemt men een kromme van den nen graad herleidbaar, wanneer ze kan beschouwd worden als het samenstel van eenige krommen van lager graad (zóó, dat de som der graden n is); bijv. een herleidbare 3e graadskromme kan bestaan uit een kegelsnede + een rechte lijn of uit 3 rechte lijnen.
