Hemiëdrie

betekenis & definitie

Hemiëdrie - noemt men een symmetrieklasse, waarvan de algemeene eenheidsvorm het halve aantal vlakken van dien der holoëdrie vertoont, zonder hemimorf te zijn. De naam halfvlakkig is overgebleven uit een vroegeren ontwikkelingstoestand der kristallografie toen het gewoonte was om de h. eenheidsvormen af te leiden uit de holoëdrische door de helft der daaraan voorkomende vlakken te verlengen tot zij elkaar sneden en de andere helft te doen vervallen. Zie voor tetraëdrische h. onder hexakisoktaëdrische-, voor pentagonale h. onder dyakisdodekaëdrische-, voor plagiëdrische h. onder pentagoonikositetraëdrische-, voor pyramidale h. onder bipyramidale-, voor sfenoïdische en rhomboëdrische h. onder skalenoëdrische- en onder bisfenoïdische-, voor trapezoëdrische h. onder trapezoëdrische-, en voor de h. van het monokline onder sfenoïdische, voor de h. van het trikline stelsel onder asymmetrische klasse.