Hemelsblauw - 1) blauwe kleur van den wolkeloozen hemel. Rayleigh heeft een verklaring hiervan gegeven door aan te toonen, dat de moleculen der lucht het opvallende zonlicht naar alle richtingen verstrooien, en wel is de intensiteit van het verstrooide licht omgekeerd evenredig met de 4e macht der golflengte ; dientengevolge is de kleur van het verstrooide licht blauw. Zijn de verstrooiende deeltjes echter grooter (b.v. wanneer zich veel verdichte waterdamp in de atmospheer bevindt), dan geldt de theorie van Rayleigh niet meer, doch wordt licht van grootere golflengte in sterkere mate verstrooid, tengevolge waarvan het verstrooide licht een wittere kleur verkrijgt.
In den laatsten tijd is men er toe gekomen de verstrooiing van het zonlicht, die oorzaak is van het blauw van den hemel, toe te schrijven aan spontane variaties in de dichtheid der atmospheer. Theoretisch blijkt de verstrooiing tengevolge hiervan nagenoeg dezelfde wetten te volgen als die door de luchtmoleculen, zooals Rayleigh aannam.
2) zie COERULEUM.
