Heeckeren (van) - Een adellijk geslacht in Nederland — Katholiek en Protestant — genoemd naar de heerlijkheid Heeckeren bij Emmerik en eerst van de Ese (bij Almen) geheeten. De eerste van der Ese was Everhardus (overl. ± 1180), die de stichter was van het klooster Betlehem (bij Doesburg). De eerste, die zich van Hekeren noemde, was Everhardus, die in 1236 aan genoemd klooster goederen schonk. De geregelde stamreeks vangt aan met Jacob van Heker, alias Heeckeren, die in 1420 de heerlijkheid Ruurlo (Roderlo) koopt van Johan van Hekeren.
Lodewijk Napoleon verhief Lodewijk van Heeckeren, heer van de Cloese (bij Lochem) tot graaf van Borculo. In 1814 werden de van Heeckerens benoemd in de Ridderschap van Gelderland, die van den tak van Brandenburg in de ridderschap van Utrecht, terwijl in 1819 voor alle leden wettig uit dit oud-adellijk geslacht gesproten, de hun van ouds toekomende titel van baron werd erkend. In de M.E. was het geslacht bekend door zijn hardnekkigen en langdurigen strijd met de Bronkhorsten. — Uit het geslacht zijn in de 17e en 18e eeuw verschillende takken meerendeels nog levende gesproten: die van Nettelhorst, van Marhulsen (later de Heest), van Overlaer, van Molecaten, van Waliën, van Enghuizen, van de Cloese, van Kell, van Barlham, van Brandsenburg. Verschillende leden ervan stonden in hooge betrekking bij land- en zeemacht, in staatsdienst zoowel hier als in de West en Oost en aan het hof. Everhard van Heeckeren (1614-1680), die een fraaie graftombe heeft in de Walburgskerk te Zutphen, was raadsheer in het hof van Gelderland en groot vriend van Willem III. — Mr.
Ebert Ludolf baron v. H. van Walien (1784-1838) was gouverneur van West-Indië. — Willem Hendrik Alexander Carel baron v. H., Heer van Ruurlo en Kell (1774-1847), was gouverneur van Gelderland en Minister van Staat. — Mr. Willem baron v. H. van Kell (1815-83) was Directeur van het kabinet des Konings en Minister van Buitenl. Zaken. — Mr. Jacob Derk Carel, baron van H. v. Kell, diplomaat, geb. te Bingerden (bij Doesburg) 1854, werd in 1882 gezantschapssecretaris en in 1888 gezantschapsraad te Parijs, in 1890 minister-president te Lissabon, in 1899 buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister bij de Noorsche hoven te Stockholm en was van 1904 tot 1910 lid van de Eerste Kamer.
