Hazaël

betekenis & definitie

Hazaël - Arameesch koning van Damaskus (843—804 v. Chr.), H. was een usurpator, die zijn voorganger Hadad-ezer II (= Benhadad II) doodde. Toen H. weigerde, Assyrië's opperheerschappij te erkennen, wist Salman. door diplomatieke intriges Damaskus geheel te isoleeren. Salman. versloeg H., waarsch. bij Baalbek—Heliópolis, maar slaagde er niet in, Dam. te veroveren (842). Met groote wreedheid beoorloogde H. Israël en verzwakte ’t zeer: 2 Kon. 8, 12; 10, 32 v.; 13, 7 en 22; Amos 1, 3. Ook ondernam H. een tocht tegen Gath en tegen Joas van Juda, maar deze wist ’t gevaar af te koopen, 2 Kon. 12, 17 v.