Hartmann (gustav) - Duitsch rechtsgeleerde, geb. 1835 te Vechelde (Brunswijk), overl. 1894 te Tübingen. Hij studeerde te Göttingen, werd aldaar in 1860 privaat-docent en was daarna achtereenvolgens hoogleeraar in het Romeinsche recht te Bazel (1864), Freiburg (1872), Göttingen (1878) en Tübingen (1885). Talrijke geschriften deed hij het licht zien over Romeinsch erfrecht, over de leer van het geld en over verbintenissenrecht.
Wij noemen hier slechts : Zur Lehre von den Erbverträgen und von den gemeinschaftlichen Testamenten (Brunswijk, 1860); lieber den rechtlichen Begriff des Geldes und den Inhalt von Geldschulden (Brunswijk, 1868); Die Obligation, Untersuchung über ihren Zweck und Bau (Erlangen, 1875); verscheidene studies deed hij verschijnen in het „Archiv für die civilistische Praxis”, waarvan hij geruimen tijd een der redacteuren was. — Zie zijn levensschets door Degenkolb in Archiv, f. d. civ. Praxis, dl. 84.
