Guzman blanco

betekenis & definitie

Guzman blanco - (Antonio), president van Venezuela, geb. te Caracas 1830, overl. te Parijs 1899, nam reeds vroeg als journalist deel aan den politieken strijd, streed in den burgeroorlog (1866—67) onder generaal Falcon voor de zaak der liberalen (zie VENEZUELA, Geschiedenis), zette zich, toen tijdens de afwezigheid van Falcon de staat aan anarchie ten prooi was, aan ’t hoofd van de anti-revolutie en daarna van de voorloopige regeering, oefende door ’t congres gemachtigd drie jaar een liberale dictatuur uit, toen hij in 1873 tot president werd uitgeroepen. Als verlicht despoot voerde hij een heilzaam bestuur: hij zorgde voor uitbreiding van volksonderwijs, stichtte wetenschappelijke instellingen, legde den eersten spoorweg aan, schonk zijn land een nieuw wetboek, knoopte verbintenissen aan met Europeesche staten en versterkte het staatscrediet. Hij kreeg den bijnaam van: „el ilustre Americano”. In 1877 legde hij zijn presidentschap neer, maar onlusten dwongen hem tot tweemaal om het weer op te nemen, tot hij in 1887 rust nam en in Parijs ging wonen.