Grotefend - (Georg Friedrich), Duitsch taalgeleerde, 1775—1853, geb. te Münden in Hannover, studeerde klassieke filologie te Göttingen, was bevriend met Heyne, Tychsen on Heeren; leeraar aan do stadsschool (gymnasium) aldaar (1797), later rector te Frankfort a. M., sinds 1821 directeur van ’t lyceum te Hannover. Hij is vooral beroemd door de ontcijfering van het Oud-Perzische schrift in de drie-talige opschriften van Persepolis*. Zonder eenige kennis van Oostersche talen of denkgewoonten, heeft hij op geniale wijze, in enkele weken, den sleutel van ’t Perz. spijkerschrift gevonden. In Sept. 1802 bood hij, 27 jr. oud, zijn verhandeling aan de Kon.
Academie van Wetcnsch. te Göttingen aan. Dit geleerde genootschap wilde zich echter niet blameeren door dit en nog 2 verdere artikelen van G. in hare verhandelingen op te nemen. (In 1893 heeft W. Meyer ze gepubliceerd in de Nachrichten v. d. Kön. Ges. d. Wiss. zu Göttingen). Door zijn ontdekking is G. tevens de wegbaner geworden voor de studie van het Babylonisch-Assyrisch en van het Elamietisch. G.’s poging om deze laatstgenoemde talen te ontcijferen zijn niet gelukt. Henry Rawlinson* en E. Hincks* hebben G.’s arbeid voortgezet. Zie ONTCIJFERING van het spijkerschrift*.— Ook aan de bestuöeering der oud-Italische dialecten heeft G. zijn krachten gewijd.
